Aşağıda çevirisini okuyacağınız makale Rusya’ya uygulanan yaptırımlar nedeniyle Rusya üzerinden geleneksel ticaret yollarını kullanmakta sıkıntı yaşayan Orta Asya ülkelerinin yönünü İran’a dönme sürecine ışık tutuyor:
***
Orta Asya devletleri bölgesel transit koridorlarını genişletmek için gözlerini İran’a çeviriyor
Bruce Pannier
Kazakistan, Kırgızistan, Tacikistan, Türkmenistan ve Özbekistan hükümetleri 1991’in sonlarında bağımsızlıklarını kazandıkları ilk günlerden bu yana Orta Asya’nın doğu-batı ve kuzey-güney ticareti için önemli bir transit merkezi olma potansiyelini göstermek için haritayı işaret ettiler.
Bu potansiyeli hayata geçirmek o kadar da kolay olmadı.
Çin, Orta Asya kaynaklarını (petrol, doğal gaz ve mineraller) Çin’e getirecek altyapının inşasına yardımcı olma konusunda istekliydi ve bu da Orta Asya ticaretini doğuya açtı.
Hazar Denizi üzerinden geçen deniz yolu, kargo Azerbaycan’a ulaştığında bir darboğazla karşılaşıyor. Güney Kafkasya’dan Karadeniz’e ya da Türkiye’ye sadece birkaç karayolu ve demiryolunun geçmesi, Orta Asya’dan gelen malların bu koridor üzerinden batıya doğru taşınmasını kısıtlıyor.
Batıdaki ülkelerle ticaret yapma isteğinin yanı sıra Orta Asya uzun zamandır Hindistan, Orta Doğu ve doğu Afrika’daki pazarlara erişmek için güneye giden yolları açmak istiyor. Ancak on yıllardır Afganistan’daki istikrarsızlık ve ağır yaptırımlara maruz kalan İran’ın bölge ötesi ticaret koridorlarına dahil edilmesiyle ilgili siyasi sorunlar bunu imkânsız kılıyordu.
Rusya’nın Şubat 2022’nin sonlarında Ukrayna’ya yönelik geniş çaplı işgalini başlatması, Orta Asya devletlerini ve diğerlerini İran’ın transit ülke olarak potansiyel rolünü yeniden gözden geçirmeye sevk etti. İki yıldan biraz daha uzun bir süre içinde Orta Asya’nın İran’a bakışı uluslararası parya konumundan kârlı ticaret yollarının kilit halkasına dönüştü.
Sorunlu ilişkiler
Beş Orta Asya devletindeki hükümet sistemleri, farklı derecelerde de olsa, hala Sovyetler Birliği’ni model alıyor. Bugün bile, çöküşünden 30 yıldan fazla bir süre sonra, Orta Asya hükümetlerindeki üst düzey yetkililerin çoğu, siyasi kariyerlerine Sovyet döneminde başladı. Sovyet ateist geçmişinden gelen yetkililer için en büyük korkulardan biri İslami esintili bir isyanla devrilmek. İran’ın teokrasisi, Orta Asya’daki çoğu insanın inandığı Sünni İslam’ın aksine Şii İslam’a dayansa da Afganistan’da Taliban tarafından uygulanan Sünni İslam’ın köktenci Deobandi biçimi gibi Orta Asya hükümetleri için tehlikeli bir model.
Buna ek olarak, bağımsızlıktan sonra on yıldan fazla bir süre boyunca Orta Asya devletlerinin çoğu ABD ile daha yakın ilişkiler kurmaya çalıştı. İlk başlarda ABD, eski sömürge efendisi Rusya tarafından olası bir yeniden entegrasyona karşı koruma sağlayarak bir denge unsuru olarak hizmet etti. 11 Eylül’den sonra ABD, komşu Afganistan’da Taliban’ı deviren dünya gücü haline geldi. Orta Asya hükümetlerinin çoğu 1990’ların sonlarında Taliban’a düşmanca davrandı, özellikle de Özbekistan ve Tacikistan hükümetleri Afganistan’ın kuzeyindeki Taliban karşıtı Özbek ve Tacik güçlerini destekledi, Taliban da buna 1999 ve 2000 yazlarında Kırgızistan ve Özbekistan’ın bazı bölgelerine saldıran Orta Asyalı bir militan grubu barındırarak karşılık verdi.
Orta Asya hükümetlerinin bu yıllarda İran ile güçlü bağlar kurmaya hevesli olmamaları şaşırtıcı değil. Eski Özbekistan Cumhurbaşkanı İslam Kerimov 1995 yılında ABD’nin İran’a uyguladığı ticari ambargoyu destekleyecek kadar ileri gitti. Halkın çoğunluğunun ve Tacik dilinin Farsça kökenli olduğu Tacikistan’da bile İran’la ilişkiler zaman zaman buz gibi oldu.
İran Tacikistan’da yeni bir hidroelektrik santralinin inşasına ve ülkenin kuzey ve güney bölgelerini birbirine bağlayan önemli bir otoyolun bazı bölümlerinin yapımına yardım etti. Ayrıca İran’ın kuzey komşusu Türkmenistan’dan gaz ihraç etmek için iki gaz boru hattı inşa edildi ve Kazakistan ile İran arasında bir petrol takas anlaşması yapıldı. Ancak genel olarak İran ile Orta Asya arasında 30 yıl boyunca çok az etkileşim oldu.
Şubat 2022 sonrası
Batılı ülkelerin 2022’de Ukrayna’yı işgal ettiği için Rusya’ya uyguladığı yaptırımlar, Orta Asya’nın durumunu büyük ölçüde değiştirdi. Bağımsızlıklarından 2022’nin başına kadar Orta Asya, kısmen Hazar Denizi üzerinden deniz ticaret yollarının açılmasındaki yavaş ilerleme nedeniyle, Türkiye ve Avrupa ile ticaret için ağırlıklı olarak Rusya üzerinden geçen karayolu ve demiryolu ağlarına bağımlı olmaya devam etti.
Bu ticaret aniden tehdit altına girdi ve Orta Asya hükümetleri alternatif arayışına başladı.
Mayıs 2022’nin sonunda Tacikistan Cumhurbaşkanı İmamali Rahman Tahran’ı ziyaret etti, onu bir sonraki ay Türkmenistan Cumhurbaşkanı Serdar Berdimuhammedov ve Kazakistan Cumhurbaşkanı Kasım Cömert Tokayev izledi.
Rahman’ın ziyareti, Tacikistan yetkililerinin, İran’ı 1992-97 iç savaşı sırasında ve sonrasında Orta Asya ülkesindeki siyasi suikastların arkasında olmakla suçladığı Ağustos 2017’den bu yana İran-Tacikistan ilişkilerinin durgun olması nedeniyle önemliydi.
Türkmenistan Devlet Başkanı’nın ziyareti, Ocak 2017’de Türkmenistan’ın, İran’ın itiraz ettiği 10 yıllık gaz ödemeleri borcunu gerekçe göstererek İran’a gaz ihracatını durdurmasıyla başlayan sürtüşmenin onarılmasına yardımcı oldu.
Tokayev’in ziyareti, bir hafta önce Kazakistan’ın kuzeydoğusundan yola çıkan ve yeni güzergahın deneme seferinde Türkiye’ye mal taşıyan bir yük treninin Tahran’a varışıyla aynı zamana denk geldi. Söz konusu demiryolunun Kazakistan’dan Türkiye’ye ulaşması yaklaşık 12 gün sürüyor.
Cumhurbaşkanı Şevket Mirziyoyev Haziran 2023’te İran’a gitti; bu, 20 yıl aradan sonra bir Özbekistan cumhurbaşkanının ülkeye yaptığı ilk ziyaretti.
Tüm bu ziyaretlerin gündeminde Orta Asya ile Türkiye arasında, daha genel anlamda Çin ile Avrupa Birliği arasında ulaşım ve transit konusu üst sıralarda yer aldı.
Haziran 2022’de Kazakistan’dan gelen yük trenini, birkaç ay sonra farklı bir rotada ilerleyen başka bir tren takip etti. Tacikistan, ilk yük treninin Tacikistan’ın güneyindeki Kulob istasyonundan ayrılmasıyla 19 Ekim 2022’de Özbekistan, Türkmenistan ve İran üzerinden Çin’den Türkiye’ye çok modlu rotasını başlattı. Bu çok modlu rota Duşanbe’den Çin’e karayoluyla bağlanıyor.
Rus birlikleri Şubat 2022’nin sonlarında topluca Ukrayna’ya girdiğinde bu ticaret yolları zaten yapım aşamasındaydı ve tamamlanmak üzereydi, projeler İran’ı doğu-batı ticaret koridorlarını genişletme planlarına dahil etme kapısını açmış gibi görünüyordu.
Kazakistan Başbakan Yardımcısı Serik Jumangarin ve Özbekistanlı mevkidaşı Cemşit Hocayev’in Temmuz 2023’te bir araya geldiği toplantıda, İran’dan Çin’e uzanan çok modlu güzergâh hakkında görüşmeler yapıldı. Ağustos ayında Tacikistan, Türkmenistan ve Özbekistan cumhurbaşkanları, ülkeleri ve İran üzerinden ticaret ve transit koridorlarını içeren görüşmeler için Aşkabat’ta bir araya geldi.
Türkmenistan, Özbekistan, Kazakistan, Türkiye ve İran’dan ulaştırma bakanlıkları temsilcileri, karayolu ve demiryolu kullanımının artırılmasını görüşmek üzere Ekim 2023 sonunda bir araya geldi.
Buna ek olarak, Çin-Kırgızistan-Özbekistan (CKU) demiryolu projesi 25 yılı aşkın bir süredir devam eden tartışmalar ve planlamaların ardından nihayet ilerliyor. Türkiye, Azerbaycan, Kazakistan, Kırgızistan ve Özbekistan’ın üye olduğu ve Türkmenistan’ın da bu yıl içinde statüsünü gözlemcilikten tam üyeliğe yükseltmesi beklenen Türk Devletleri Teşkilatı Örgütü (TDT), CKU demiryolunu İran üzerinden Türkiye’ye uzanan ulaşım ve transit koridorlarına bağlamayı tartışıyor. CKU’nun açılması Çin’den Türkiye’ye seyahat süresini sekiz güne kadar kısaltacak.
Kuzey-güney ticaret koridorunun geliştirilmesi
Orta Asya ülkeleri otuz yıldır Hindistan’a giden ticaret yolları arıyor. Hindistan’a Afganistan üzerinden 2022’den bu yana karayoluyla yük taşınması ve Hindistan’dan mal sevkiyatı için Pakistan limanlarının kullanılmasıyla bazı geçici ilerlemeler kaydedildi. Ancak, Afganistan’daki zayıf karayolu ağı ve demiryolu eksikliği ile Pakistan ve Hindistan arasında malların taşınmasına yönelik kısıtlamalar nedeniyle hacimler mütevazı kalıyor.
12 Temmuz 2022’de, Kazakistan’dan Türkiye’ye giden trenin Tahran’a varmasının üzerinden bir ay geçmeden Rusya’dan inşaat malzemeleri taşıyan bir tren Türkmenistan-İran sınırındaki Sarakahs istasyonuna vardı. Bu tren İran’ın Basra Körfezi’ndeki limanı Bender Abbas’a devam etti ve burada kargo bir gemiye yüklenerek Hindistan’a götürüldü.
Özbekistan da Hindistan’a giden rotaya katılmaya ilgi gösterdi. Eylül 2022’de Yatırım ve Dış Ticaret Bakanlığı, Birleşmiş Milletler Asya ve Pasifik Ekonomik ve Sosyal Komisyonu (ESCAP) temsilcileriyle Özbekistan’dan Türkmenistan, İran ve Basra Körfezi’ndeki Çabahar limanı üzerinden Hindistan’a uzanan bir ulaşım koridorunun geliştirilmesini görüşmek üzere bir toplantı düzenledi. Ocak 2023’te Özbekistan kuzey-güney ticaret koridorunu kullanırken Hindistan’dan gelen susam tohumu sevkiyatı İran, Türkmenistan ve Özbekistan’dan geçerek Kazakistan’ın Almatı kentindeki alıcılara ulaşıyordu. Hindistan’ın Mundra kentinden Almatı’ya yapılan yolculuk 20 gün sürdü.
İran ve Özbekistan, Bender Abbas ve Çabahar’da ortak bir lojistik merkezi kurulması ve Özbekistanlı işletmelerin her iki limanda terminal ve depolama tesislerinin inşasında yer alması için anlaşmalar imzaladı.
İran Orta Asya ülkelerine Bender Abbas ve Çabahar limanlarını kullanmayı teklif ediyor. Tahran, 2023 yılının başlarında Kırgızistan’a, Çin’den Orta Asya üzerinden İran’a ve daha ileride Hindistan, Orta Doğu ve Doğu Afrika’ya uzanan ticaret yollarına katılması için teşvik olarak bu limanların kullanılmasını teklif etti.
Mayıs 2024’te India Ports Global Ltd. şirketi Çabahar limanını geliştirmek ve işletmek için 10 yıllık bir sözleşme imzaladı; bu da tesisin kullanımını Hindistan ile ticaret yapmak isteyen Orta Asya ülkeleri için daha da cazip hale getirecekt.
Sonuç
Rusya üzerinden geleneksel ticaret yollarının kullanılmasına yönelik siyasi sınırlamalar, Orta Asya hükümetlerini nihayet ve enerjik bir şekilde alternatifler aramaya zorladı. Asya Kalkınma Bankası’nın Orta Asya Bölgesel Ekonomik İşbirliği (CAREC), Trans-Hazar Uluslararası Taşımacılık Rotası (TITR) veya Çin’in Kuşak ve Yol Girişimi (BRI) gibi rotalar zaten mevcuttu ancak Orta Asya devletleri için ikincil önemdeydi. Şimdi ise bu koridorlar Orta Asya için hayati önem taşıyor ancak bu güzergahlardan azami fayda sağlamak için İran’ın da dahil olması gerekiyor.
İran’ın bu katılımı, Batılı ülkeler tarafından hoş karşılanmayabilir ancak ABD ve Avrupa, Orta Asya’nın Rusya üzerinden batıya giden ticaret yollarını kesiyor ve Hazar ötesi rotalar Rus koridorunun yerini almak için hala yetersiz.
Ayrıca Orta Asya’dan İran’a uzanan güzergahlar Çin, Türkiye ve Arap ülkelerinin güçlü desteğine sahip, dolayısıyla Orta Asya ülkeleri, Batılı ülkelerin itiraz etmesi halinde bu ülkelerin desteğine güvenebilirler.
