Financial Times’ın baş ekonomi yorumcusu Martin Wolf, “düşmanımın düşmanı dostumdur” mantığına dayanarak, Batı’nın Hindistan ile daha yakın ilişki kurmasının mantıklı olduğunu yazdı.
Buna göre, Biden’ın Washington’da Hindistan Başbakanı Modi’ye yaptığı sıcak karşılama ve Macron’un Paris’te Modi’yi aynı sıcaklıkla kucaklaması, ülkenin Çin’e karşı güçlü bir karşı ağırlık merkezi olabilme ihtimaline dayanıyor. “Bu Batılı güçler için iyi bir bahis mi?” sorusunu soran Wolf, kısaca “evet” yanıtını veriyor. Hindistan’ın gerçekten de yükselen bir büyük güç olmasının muhtemel göründüğünü kaydeden Wolf, ancak “değerlerin ne kadar paylaşıldığının” ise açık bir sorun olduğuna işaret ediyor.
“Hindistan şu anda nerede ve ekonomik ve politik olarak nereye gidebilir?” Sorusunu Wolf aşağıdaki verilerle yanıtlıyor:
“Bugün Hindistan, piyasa fiyatlarıyla dünyanın en büyük beşinci ekonomisine ve satın alma gücüyle üçüncü en büyük ekonomisine sahip. Nüfusu 1.43 milyar, neredeyse Çin’inkiyle tamamen aynı. Bununla birlikte, 2050 yılına kadar, BM tarafından Hindistan’ın nüfusunun, Çin’deki 1,31 milyara karşın, 1,67 milyara ulaşacağı tahmin ediliyor.
IMF’ye göre Hindistan’ın kişi başına düşen GSYİH’si (satın alma gücüyle) Çin’deki seviyelerin yüzde 40’ına yakın. 1990’da Hindistan ve Çin, satın alma gücüyle ölçülen kişi başına GSYİH’nın ABD düzeylerinin sırasıyla yüzde 4,6 ve yüzde 4,1’i olduğu tahminiyle neredeyse eşit derecede yoksuldu. Dünya tarihindeki kesinlikle en dikkat çekici ekonomik performans olan Çin’in kişi başına GSYİH’si, Hindistan’ın yüzde 11’ine karşı geçen yıl ABD seviyelerinin yüzde 28’ine ulaştı. Yine de, Çin’in göreli performansı kıyaslanamayacak kadar iyiyken, Hindistan gelişmekte olan en büyük yedi ekonomi arasında ikinci sırada yer aldı.
Çin’inki, modern çağın en başarılı kalkınma stratejisinin aşırı bir örneğiydi – yüksek yatırım, hızlı sanayileşme ve mamul ihracatının kademeli olarak yükseltilmesi. Bu aynı zamanda Japonya’nın yoluydu. Hindistan ise çok farklı bir yol izlemiştir. 2014 ile 2023 arasında, yatırım oranı, Çin’in yüzde 44’üne karşı GSYİH’nın ortalama yüzde 31’i ve Çin’in yüzde 45’ine karşı ulusal tasarruf oranı ortalama yüzde 30 oldu. Daha çarpıcı bir şekilde, Hindistan’ın GSYİH’sında imalatın payı, gelişiminin bu aşamasında bekleneceği gibi artmıyor, düşüyor. Bu pay, 2022’de Çin’in yüzde 28’ine karşı GSYİH’nın yüzde 13’üydü. Ticaretin GSYİH’ya oranı (piyasa fiyatlarıyla) aşağı yukarı eşit hale gelirken, Çin artık dünya pazarlarına çok daha büyük bir ihracatçı konumunda.”
Wolf, “Peki ileride ne olabilir?” sorusu üzerinden gelecek döneme ilişkin tahminlerine yer veriyor:
“Hindistan’ın brüt tasarruf oranı, Çin’inki kadar yüksek olmasa da, özellikle sermaye ithal etme olasılığı göz önüne alındığında, en az yüzde 5-6’lık bir büyüme oranını finanse etmeye yetecek kadar yüksek. Hindistan ayrıca makul bir makroekonomik istikrara sahiptir. Girişimcilik bol ve altyapı gelişiyor. Hindistan kesinlikle işgücü kıtlığından muzdarip olmayacak, tam tersi. Ashoka Mody’nin India is Broken‘da belirttiği gibi, yeterince iyi iş yaratamamak büyük bir başarısızlıktır. Yine bir diğeri, nüfusu yüksek bir standartta eğitememektir: beşeri sermayenin fiziksel sermayeden çok daha sıkı bir kısıtlama olduğu kanıtlanacaktır.
Hindistan, “Çin artı bir” stratejisi izleyen şirketler için bariz bir yer. Ayrıca, büyük bir iç pazarın bariz rakiplerine göre avantajı da var. Bununla birlikte, Hindistan, son 75 yılda, imalat sanayi ihracatının hızlı büyümesi için fırsatları kullanmakta defalarca başarısız oldu. Açık ticaret şüphesi her zaman yolunuza çıkar.
Diğer birçok ülkede olduğu gibi, Hindistan da küresel mali krizden bu yana bir batık borç yükünden mustarip. Bu “ikiz bilanço sorunu” büyümenin önünde önemli bir engeldi. Ancak, bu yılki Ekonomik Anket, “son on yılda, Hindistan’ın mali olmayan özel sektör borcunun ve mali olmayan şirket borcunun GSYİH içindeki payı yaklaşık yüzde 30 azaldı” diyor. Banka bilançoları da onarıldı. Sonuç olarak, kredi motoru bir kez daha oldukça iyi durumda.
IMF, 2023’ten 2028’e kadar yıllık ekonomik büyümenin yüzde 6’nın biraz üzerinde olacağını ve kişi başına düşen GSYİH’nın kabaca yüzde bir puan daha yavaş büyüyeceğini tahmin ediyor. Böyle bir büyüme, son otuz yılın ortalamalarına oldukça yakın olacaktır. Ülkenin büyük küresel veya yerel şoklarla sarsılmaması koşuluyla, bu tamamen uygulanabilir, hatta makul görünüyor.”
Ülkeyi uzun vadede bekleyen durumu ise şöyle özetliyor:
“Hindistan’ın yetişmek için hala büyük bir alanı olduğunu unutmayın. Aynı zamanda, büyük ölçüde yetersiz istihdam edilen bir işgücüne, bu işgücünün kalitesini iyileştirme potansiyeline, oldukça yüksek bir tasarruf oranına ve daha fazla refah için giderek yaygınlaşan umutlara sahip genç bir ülkedir. Küresel emisyonları düşürmedeki başarısızlık göz önüne alındığında, iklim değişikliği sorununun üstesinden gelmek için büyük ölçüde uyum sağlanması gerekecek. Ancak enerji geçişi Hindistan’a da büyük fırsatlar sunuyor. Her şeyi göz önünde bulundurarak, Hindistan’ın kişi başına GSYİH büyümesini 2050’ye kadar yılda yaklaşık yüzde 5 oranında sürdürebilmesi gerektiğini düşünüyorum. Daha iyi politikalarla büyüme biraz daha yüksek olabilir, ancak daha düşük de olabilir.
Öyleyse, Hindistan’ın kişi başına düşen GSYİH’sının yılda yüzde 5 büyümeye devam ettiğini, ABD’nin kabaca son otuz yılda olduğu gibi yüzde 1,4 büyüdüğünü varsayalım. Daha sonra, 2050’de Hindistan’ın kişi başına düşen GSYİH’sı (satın alma gücüyle), ABD’deki seviyelerin yaklaşık yüzde 30’una, kabaca bugün Çin’in olduğu yere ulaşacaktı. BM medyan tahminlerine göre, Hindistan’ın nüfusu da ABD’ninkinden 4,4 kat daha büyük olacaktır. Yani, ekonomisi ABD’ninkinden yaklaşık yüzde 30 daha büyük olacaktır.”
Özetle, Wolf’a göre, Hindistan’ın büyük bir güç haline geleceğini varsaymak oldukça mantıklıdır. Ve hatta, 2050 yılına kadar ekonomisinin ABD ekonomisine benzer bir büyüklükte olacağını hayal etmek o kadar da zor değil. Wolf, bu nedenle, Batılı liderlerin Hindistan ile bir çıkar ittifakı üzerine “mantıklı bir bahis” oynadıklarını söylüyor. Ancak “Hindistan aynı zamanda liberal bir demokrasi olacak mı?” sorusunu ortaya atmaktan ise geri durmuyor.
