ABD Senatosu dün gece Demokrat-Cumhuriyetçi ortak borç anlaşmasını kabul ederek temerrüde düşme tarihinden günler önce imza için Başkan Joe Biden’ın masasına gönderdi.
Savunma ‘şahinlerinin’ Senato liderlerinden ek savunma finansmanını ve ödenek tasarılarının görüşülmesini engellemeyeceklerine dair yazılı bir açıklama talep etmelerinin ardından üst mecliste bazı son dakika gelişmeleri yaşandı. Diğer senatörler ise toplam 11 değişiklik oylaması talep etti ve bunların hepsi başarısızlıkla sonuçlandı.
Senato, Temsilciler Meclisi’nin tasarıyı 314-117 kabul etmesinden yaklaşık 24 saat sonra, yasayı 63-36 ile geçirmeyi başardı.
Yasa, borç tavanını 1 Ocak 2025’e kadar yükseltecek, federal güvenlik ağı programlarında bazı çalışma gerekliliklerini artıracak, iki yıllık bütçe üst sınırı getirecek ve Demokratların geçen yıl parti çizgisinde çıkardığı yasadan bazı Internal Revenue Service (Milli Gelirler Dairesi – IRS) fonlarını iptal edecek.
Ulusal savunma harcamalarını yönetimin 2024 mali yılı için önerdiği 886 milyar dolarla sınırlandıracak olan savunma bütçesi tavanları, aralarında Senatör Lindsey Graham’ın da bulunduğu Senato ‘savunma şahinlerini’ kızdırdı ve Schumer ile Azınlık Lideri Mitch McConnell’dan savunma finansmanına ilişkin bağımsız bir ek yasa tasarısı hazırlayacaklarına dair yazılı güvence vermelerini talep etti.
Kim ne elde etti?
Uzlaşmada Cumhuriyetçiler, Başkan Joe Biden’ın bütçe talebindeki yüzde 7’lik artıştan çok farklı olarak, savunma dışı programlar için esasen sabit bir bütçe sağlamayı kabul ettirerek avantaj elde etti.
Demokratlar ise Cumhuriyetçilerin önemli harcama kesintileri taleplerinden vazgeçmelerini sağladılar. Temsilciler Meclisi Cumhuriyetçilerinin Nisan ayında kabul ettiği borç limiti tasarısı, savunma harcamalarında kesintiye gidilmemesi halinde savunma dışı fonları yüzde 20’den fazla azaltacaktı.
Demokratlar uzun vadeli bütçe kısıtlamaları tartışmasında da avantajlı grup oldu. Cumhuriyetçiler on yıllık bir bütçe freni istediler, ama sadece iki yıllık gerçek bir limit elde ettiler.
Anlaşma ayrıca yeni projelerin çevresel incelemeleri için bir ya da iki yıllık süre sınırlamaları getiriyor, kurumların çevresel analizlerindeki sayfa sayısını sınırlıyor ve kurumların süreleri kaçırması halinde proje geliştiricilerin mahkemeye gitmesine olanak tanıyor. Fakat Cumhuriyetçiler istedikleri kapsamlı düzenleyici değişiklikleri elde edemediler. Örneğin anlaşma, proje karşıtlarının dava açma hakkını kısıtlamıyor. Demokratların en büyük zaferi ise, Biden’ın Enflasyonu Düşürme Yasası’nın (IRA) olduğu gibi kalması. Cumhuriyetçiler bu yasadaki harcamaların geri alınmasını talep ediyordu.
