Trablus merkezli hükümet ile Bingazi arasındaki güç mücadelesinin ortasında kalan Libya Merkez Bankası Başkanı Sıddık el-Kebir ülkeden kaçtı.
Trablus merkezli Başkanlık Konseyi kararıyla 2011’den bu yana başkanlığını yürüttüğü Merkez Bankası’ndaki görevinden alınan Sıddık el-Kebir, kendisinin ve diğer üst düzey banka çalışanlarının silahlı milislerin olası saldırılarından karşı “hayatta kalmak” için ülkeden kaçmak zorunda kaldıklarını söyledi. Financial Times’a can güvenliğinin olmadığını söyleyen Kebir, “Milisler banka çalışanlarını tehdit ediyor, korkutuyor ve bazen işe gitmeye zorlamak için çocuklarını ve akrabalarını kaçırıyor” dedi.
Libya Merkez Bankası, 18 Ağustos’ta Bilgi Teknolojileri Müdürü Musab Muslim’in kaçırılması nedeniyle tüm işlemlerini askıya almış ve aynı gün Başkanlık Konseyi, Merkez Bankasına yeni başkan seçilmesi ve yeni yönetim kurulu oluşturulmasına ilişkin kararın yürürlüğe konulmasına oy birliğiyle karar verildiğini duyurmuştu.
Ülkenin doğusunda paralel bir hükümet kuran Halife Hafter’in siyasi müttefiki Temsilciler Meclisi ise Başkanlık Konseyinin aldığı kararı reddettiğini açıklamıştı.
Trablus’un atadığı heyet görevi devralmak üzere Merkez Bankası’nın ofislerine girdiği gün Hafter yanlısı Hammad hükümeti, kendi kontrolündeki tüm petrol rafinelerine üretimi ve ihracatını durdurdu. Temsilciler Meclisi (TM) Başkanı Akile Salih, görevden alınan Merkez Bankası Sıddık el-Kebir’in görevine iade edilinceye kadar, petrol ve gaz kuyularında üretimin kapalı kalacağını söyledi.
Libya Ulusal Petrol Şirketi, petrol ve gaz kuyularının üretime kapatmasıyla 3 günde 120 milyon dolardan fazla zarar olduğunu açıkladı.
BM Güvenlik Konseyi kararları uyarınca petrol gelirlerini kontrol etme ve dağıtma yetkisi sadece Merkez Bankası’na ait.
Londra’daki Chatham House düşünce kuruluşunda kıdemli araştırma görevlisi olan Tim Eaton, FT’ye verdiği demeçte uzun yıllar Merkez Bankası’nın başında kalan Kebir’in muazzam bir yetkiyi elinde topladığını söyledi. Bu nedenle, ülkenin petrol gelirlerine daha fazla erişim elde etmek için itişip kakışan gruplar dikkate alındığında onu değiştirmenin zor olabileceğini belirtti. “Atanan kişi daha zayıfsa ve siyasi çıkarlara bağlıysa durum daha da kötüleşebilir” diyen Eaton’a göre çözüm bankanın bir kurum olarak kalması ve denetleme mekanizmalarının devreye alınmasında. Eaton, “teknik olarak yetkin” bir kurulun oluşturulması ve böylece [merkez bankası başkanlığı] makamında tekelleşmiş olan bu gücün bir kısmının dağıtılması çağrısında bulundu.
Eaton, “teknik açıdan yetenekli ve valinin [ofisinde] tekelleşmiş olan bu gücün bir kısmını sulandırmaya başlayabilecek” bir yönetim kurulu oluşturulması çağrısında bulundu.
