Bizi Takip Edin

Avrupa

Ursula von der Leyen çoğunlukla Alman iş dünyası ile bir araya gelmiş

Yayınlanma

Avrupa Komisyonu Başkanı Ursula von der Leyen, ilk döneminin ardından bu hafta işini sürdürmek istediğini duyurdu.

Politico’ya göre bu süre zarfında Leyen, özel sektörle derinden etkileşime girdi ve merkezi AB’nin en büyük ekonomisi olan memleketi Almanya’da bulunan şirketler en fazla erişime sahip oldu.

Avrupa Komisyonu üyelerinin, özellikle de yürütme kurulu başkanının, ulusal bağlılıklarını bırakmaları gerekiyor. Bir Komisyon sözcüsü, Leyen’in tam olarak yaptığı şeyin bu olduğunu ve sektörle olan ilişkisinin, bloğun 2019’da göreve başlamasından bu yana karşılaştığı benzeri görülmemiş zorlukların yanı sıra ‘daha yeşil, daha dijital’ bir gelecek için yaptığı baskıyı yansıttığını söyledi.

Fakat rakamların gösterdiği üzere, Komisyon başkanı Almanya merkezli birçok şirketle görüşüyor. Lobicilik ifşaatları, Alman endüstrisinin Komisyon Başkanı Ursula von der Leyen ve kabinesine ‘birinci sınıf erişime’ sahip olduğunu gösteriyor.

Verilere bakılırsa Leyen’in Alman iş örgütleriyle görüşme olasılığı, kabinesinin geri kalanından daha fazla. Alman işletmeleri özellikle baskın görünüyor ve Komisyon başkanının görev süresi boyunca şimdiye kadar görüştüğü tüm şirketlerin dörtte birini oluşturuyor. ABD merkezli kuruluşlar da belirgin bir şekilde öne çıkıyor; Fransızlarla eşit, hatta onlardan daha fazla. 

Leyen ve kabinesiyle görüşen kuruluşların dörtte birinden fazlasının merkezi Belçika’da bulunuyor. Bunun nedeni, bunların büyük bir kısmının, endüstri grupları, şemsiye kuruluşlar veya STK’lar gibi pan-Avrupa çıkarlarını temsil eden lobi grupları, müşterileri adına faaliyet gösteren profesyonel lobiciler veya AB politikasının kalbine daha yakın olmak için Brüksel’de şube açan AB dışı kuruluşlar olması.

Leyen’in kendi ülkesindeki kuruluşlarla görüşme sıklığı benzersiz değil. İç pazardan sorumlu Avrupa Komisyonu komiseri Fransız Thierry Breton’un Fransız şirketleri ve çıkar gruplarıyla görüşme sıklığı da diğerlerine göre biraz daha yüksekti. Fakat Leyen’in aksine, Breton’un Amerikalılarla görüşme sıklığı fazla değildi.

Karşılaştırma için Politico, önceki Komisyon başkanının toplantılarını inceledi. Lüksemburglu Jean-Claude Juncker, 2014 ve 2019 yılları arasında sadece 61 örgütle görüşürken, Leyen 19 Şubat itibarıyla 163 örgütle görüştü. Juncker’in görüştüğü 13 şirketten beşi Almanya’da, beşi Fransa’da, ikisi ABD’de ve biri Lüksemburg’da bulunuyordu.

Ayrıca eski Avrupa Komisyonu Başkanı Juncker’den daha sık sektör temsilcileriyle bir araya geldi. Leyen Breton’dan çok daha az lobici ile buluşmuş olsa da, bunların daha yüksek bir oranı şirketleri temsil ediyordu. 

Komisyon sözcüsü Arianna Podesta, Leyen ve kabinesiyle yapılan görüşmelerin bulundukları ülkeye göre ‘dikkate alınmadığını’ savundu. “Başkan ve Kabine toplantıları, Komisyon’un politika önceliklerini tam olarak yansıtıyor,” diyen Podesta, AB’nin ‘teknoloji geçişinin’ bu önceliklerden biri olduğunu belirtti.

Breton’un iletişim danışmanı Terence Zakka yaptığı açıklamada, “Komiser Breton, belirli bir dosyayla ilgili olduğunda, sözde milliyetlerine bakılmaksızın şirketlerin toplantı taleplerine olumlu yanıt veriyor ve lobicilerle toplantılardan ziyade sahadaki ziyaretleri teşvik ediyor,” dedi. 

Avrupa

Almanya’da milyoner sayısı %18 arttı

Yayınlanma

Federal İstatistik Ofisi’nin açıkladığı rakamlara göre, Almanya’da geliri en az bir milyon avro olan milyoner sayısı %18 artarak 34.500’e yükseldi.

Wiesbaden merkezli istatistikçiler, istatistiklerin mevcut olduğu en son dönem olan 2020 ve 2021 verilerini karşılaştırdı.

Yetkililere göre, zenginlerin sayısındaki artış, 2021’deki yüksek enflasyonla kısmen açıklanabilir. Enflasyon etkisi hesaba katılmadığında, milyonerlerin sayısı 2020’ye göre yine de %12 artmış oluyor.

Milyonerler ortalama 2,8 milyon avro kazandı. On kişiden altısı, gelirinin büyük bir kısmını ticari faaliyetlerden elde etti. Milyonerlerin %20’sinden biraz azı çalışırken, %15’i “serbest meslek” sahibi olarak nitelendiriliyor.

junge Welt’in aktardığına göre sendika bağlantılı Hans Böckler Vakfı (HBS) bu rakamlar hakkında endişelerini dile getirdi. HBS’nin Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Enstitüsü bilimsel direktörü Bettina Kohlrausch çarşamba günü AFP’ye verdiği demeçte, kriz dönemlerinde milyoner sayısındaki artışın yoksulların sayısındaki artışla dengelendiğini söyledi.

Kohlrausch, rakamların özellikle düşük ve orta gelirli birçok insanın Almanya’daki sosyal eşitsizlikle ilgili endişelerinin “haklı” olduğunu gösterdiğini ekledi.

Okumaya Devam Et

Avrupa

AB ulaştırma bakanları ‘uçuş iptalleri’ konusunda anlaşamıyor

Yayınlanma

AB ulaştırma bakanlarının yolcu hakları konusunda bir araya geldiği bugün, geciken uçuşlar için tazminat talep etme hakkı belirsizliğini koruyor.

Mevcut AB kurallarına göre, uçuşunuz üç saatten fazla gecikirse tazminat talebinde bulunabiliyorsunuz. Fakat, şu anda AB toplantılarına başkanlık eden Polonya, bu eşiği yükseltmek istiyor. Bu durumda, tazminat almaya hak kazanan gecikmeli uçuşların sayısı azalacak.

Dün dağıtılan AB içi bir uzlaşma metninde, tazminat için bekleme süresinin kısa uçuşlar için dört saate, uzun uçuşlar için altı saate çıkarılması ve çok kısa uçuşlar için özel bir üç saatlik eşik getirilmesi önerildi.

Polonyalıların argümanı, bunun havayolu şirketlerini, kendilerine daha ucuza gelen uçuşları iptal etme davranışından vazgeçmeye teşvik edeceği yönünde. Bir AB diplomatı, “Yolcular, tazminat alıp uçuşlarının iptal edilmesindense, gecikmeli de olsa varış noktalarına ulaşmayı tercih ediyor,” dedi.

Berlin ve Madrid, üç saatlik kuralı korumak istedikleri için engel çıkarıyorlar. BEUC gibi tüketici grupları da bu görüşe katılıyor. 

Fakat diplomatlar, İtalya ve İrlanda gibi düşük maliyetli havayolu şirketlerinin güçlü olduğu ülkelerin eşik değerinin yükseltilmesinden yana olduklarını belirttiler.

Değişiklikler müşterilerin cebine de yansıyabilir. Berlin, 300 avroluk sabit bir talep ücreti istiyor; ama Polonya’nın uzlaşma teklifinin en yüksek tutarı 500 avro olacak. Şu anda geri talep edilebilen maksimum tutar 600 avro.

2024 yılında uçuşların sadece %65’i zamanında varış noktasına ulaştı ve 2035 yılında gecikmelerin altı kat daha fazla olması bekleniyor.

Okumaya Devam Et

Avrupa

Moldova: Rusya, Transdinyester’e 10 bin asker konuşlandırmayı planlıyor

Yayınlanma

Moldova Başbakanı Dorin Recean, Rusya’nın Ukrayna’nın Odessa oblastı ile sınırı olan tek taraflı bağımsızlığını ilan eden Transdinyester Moldova Cumhuriyeti’ne 10 bin asker konuşlandırmayı planladığını iddia etti. Recean, Moskova’nın bu amaçla eylül ayındaki parlamento seçimlerine müdahale ederek Kişinev’de kendisine sadık bir hükümet kurmayı hedeflediğini öne sürdü.

Moldova Başbakanı Dorin Recean, Rusya’nın Ukrayna’nın Odessa oblastı ile sınırı bulunan ve tek taraflı bağımsızlığını ilan etmiş olan Transdinyester Moldova Cumhuriyeti’ne 10 bin asker konuşlandırmayı planladığını öne sürdü.

Financial Times‘a konuşan Recean, bu bilginin istihbarat verilerine dayandığını ve Kremlin’in bu hamle için eylül ayında yapılacak parlamento seçimlerine müdahale ederek Kişinev’de kendisine sadık bir hükümet kurmayı amaçladığını iddi etti.

Başbakan Recean, “Bu, Moldova demokrasisini baltalamaya yönelik devasa bir çaba. Onlar [Ruslar] Transdinyester bölgesindeki askeri varlıklarını güçlendirmek istiyorlar,” dedi.

Recean, Moskova’nın müdahalesinin “internet propagandası ve partilere ile seçmenlere yönelik yasa dışı para transferlerini içerdiğini” savundu.

Recean’a göre, Rusya 2024 yılında nüfuz kampanyalarına Moldova’nın gayri safi yurtiçi hasılasının yüzde 1’ine denk gelen bir meblağ harcadı ve bu durum, AB’ye katılım referandumunun sadece yüzde 0,7’lik bir oy farkıyla geçmesine neden oldu.

Başbakan, “10 bin askerin Ukrayna’nın güneybatı kesimi ile NATO üyesi olan Romanya üzerinde ne tür bir etki ve baskı oluşturacağını tahmin edebilirsiniz,” diye ekledi.

Transdinyester’deki mevcut Rus askeri varlığı

Rusya’nın halihazırda 33 yıldır ayrılıkçıların kontrolünde olan Transdinyester’de az sayıda askeri bulunuyor.

Ancak, bu bölgenin denize çıkışı olmaması ve Ukrayna ile Moldova tarafından çevrelenmiş olması nedeniyle Rusya’nın buraya ek asker göndermesi mümkün görünmüyor.

2023 yılında bölgenin Rusya Federasyonu’ndaki temsilcilik başkanı Leonid Manakov, bölgede 450 Rus barış gücü askerinin konuşlu olduğunu ve toplamda 3 bin 100’e kadar asker yerleştirilebileceğini söylemişti.

Bölgede ayrıca, barış gücü operasyonuna destek sağlayan ve Sovyetler Birliği döneminden kalma 20 bin ton mühimmatın bulunduğu depoları koruyan yaklaşık 1000 kişilik bir Rusya Operasyonel Asker Grubu da bulunuyor.

Moldova’nın talepleri

Moldova, defalarca Kremlin’den, bölgenin “işgalci güçler” ve “ulusal güvenlik tehdidi” olarak algıladığı askerlerini Transdinyester’den çekmesini talep etti.

Benzer bir çağrıyı içeren bir karar Birleşmiş Milletler’de (BM) kabul edilmiş, ancak Rusya bu kararı uygulamayı reddetmişti.

Tiraspol, Moskova’ya çağrıda bulunmuştu

Geçen yılın şubat ayında Tiraspol, Kişinev’in “baskısı”, “soykırım politikası” ve “dilin zorla dayatılması” nedeniyle Moskova’dan müdahale talebinde bulunmuştu.

Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin de Ukrayna’da savaşı başlatma kararından bahsederken benzer ifadeler kullanmıştı. Bu durum, benzer bir senaryonun Moldova’ya karşı da devreye sokulabileceği yönünde tahminlere yol açtı.

Savaşın başlamasının ardından Rusya Dışişleri Bakanı Sergey Lavrov, Moldova Cumhurbaşkanı Maya Sandu’nun NATO’ya “can attığı” için Moldova’nın “bir sonraki Ukrayna” olabileceği konusunda defalarca uyarıda bulunmuş ve Rusya’nın “Transdinyester’de yaşayan 220 bin vatandaşının bir başka Batı macerasının kurbanı olmasına izin vermeyeceğini” beyan etmişti.

Okumaya Devam Et

Çok Okunanlar

English